DE TIJD DOODT ZICHZELF
Soms, vroeger minder dan nu
zijn er geen dagen meer
de tijd doodt zichzelf met kabbelen
en ik mis iets
de vandaag als reden van
de komst van morgen
…bij voorbeeld
zo overkomt het me steeds meer:
de opgelegde inspanning
het leven niet te verleren
ik lach met de wijsheid, die hier
niet schuil gaat, maar
zijn waar gelaat zichtbaar maakt
voor de angst die me langzaam wurgt
dus vlucht ik
weg van mij naar mezelf, de ik
die elders de tijd uitmoordt
en de erven van het bestaan
dag na dag berooft van wat
hen nog rest van het leven