Zoals hij denkt in termen van geweld,
en me zijn verhalen verteld,
vraag ik me af ; waar is het ooit misgelopen?
En waarom bleef hij niet op geluk hopen?
Opgeven is niet altijd een teken van zwakheid,
maar dat je sterk genoeg bent om door te gaan zonder strijd.
Maar zoals hij houdt van bloedvergieten,
zoals hij van wraak kan genieten,
weet ik dat opgeven niet in zijn woordenboek staat,
en dat zijn daden gevolgen zijn van wat er in zijn hoofd omgaat.
Zijn het zijn ogen, is het zijn stem ?
Of is het zijn kracht waar ik zo gek op ben?
Men heeft hem gemaakt tot wat hij is,
verklaar me gek, zeg dat ik me vergis,
maar ergens diep onder die littekens en haat,
zit een hart, en dat is waar het om gaat.