Denker
Hier loop ik, ik zonder doel
op m'n gevoel
'n beetje te lopen
'n beetje te hopen
in kringetjes rond
vuur bij het lont
woedend word ik
wereld in fik
atoombom gegooid
noordpool ontdooid
in een ruimteschip
ik met een dip
kijk naar benée
aarde een zee
van liefde en kwaad
weet me geen raad
maar bedenk me maar weer
soms doet het zeer
dit is geen realiteit
tot m'n spijt
soms ben ik raar
dat is tot daar
ik loop nog steeds in kringetjes
en bedenk van die dingetjes
heb het naar mijn zin
bedenk een einde, aan geen begin