Het leven kan soms zo zwart lijken
Het licht zie je niet,
ook al blijf je rondkijken.
Een positieve toekomst ligt niet echt in het verschiet.
Toch zit ergens diep in mij verborgen,
iemand zonder zorgen.
Iemand die het licht ziet in het duister,
die niet luistert
naar die zwarte gedachte in mijn hoofd
die mijn lichaam verdooft.
Ik moet het van de positieve kant bekijken,
misschien dat het leven dan lichter gaat lijken.
Feedback kan alleen maar helpen,
maar mijn glimlach is stilaan aan het verwelken.
Mijn gezond verstand zegt: "Trek het je niet aan",
Ik moet me er nu gewoon doorslaan.
Aan het einde van enkel tunnel is er licht,
en achteraf blijkt alles minder erg dan op het eerste zicht.