Jij, jij die mij vriendin was.
Een vriendin waar ik,
alles mee kon delen.
Tot op die ene dag.
Ik kon zeggen wat ik wou,
maar mijn woorden,
wou je niet geloven.
Wat moest ik doen dan?
Het deed me pijn,
en dat doet het nog steeds,
echt waar lieve meid.
Want jij, jij was m'n beste vriendin.
Jij, jij bent degene die ik mis.
Alle leuke dingen,
die we samen deden, en beleefde.
Met jou erbij,
was het altijd feest.
En je hoeft me niet te geloven,
als je dat niet wilt.
Maar geloof me,
als ik zeg dat ik je mis.
Deze is speciaal voor jou,
en weet en onthou,
dat ik je heel erg mis,
jou als mijn vriendin.