Ter bestemder plekke aangekomen
vermoed ik zonder tegenbericht
Jij hebt alles ontdekt, het goede behouden
jouw zilvergrijze haar tot een aureool
Jij bewoog mij tot een acht
om je heen en aan het eind gekomen
schulpte jij de handen om mijn hoofd
voelde je hoe mooi ik leek
om dat vervolgens uit te spreken
te klappen en me nog eens aan te kijken
ik voelde hoe trots ik was
Nu nog vang je mij in herinnering
fladder jij in cirkels om me heen
met vleugels of een vorm van levitatie
in een hemel met ruimte voor jouw vlucht