Verleden.
Dit is de huid die jij weigerde aan te raken, de huid die jij verloochende
terwijl je handen en hoofd zich warmden aan haar lijf, wie hield je voor de gek?
Hier zijn de ogen die alles zien, alles gezien hebben en vooral herzien
zijn dit de momenten waar we zo van leren? Die we omarmen, omdat het hoort
ook al is de bitterheid nog lang niet uit mijn mond, je lippen ben ik reeds vergeten.
Quando: | Maandag, november 22, 2010 20:55 |
Mooie laatste zin. | |
gedroomde mucho: | Maandag, november 22, 2010 19:58 |
droevig maar erg mooi van vorm |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 22 november 2010 | ||
Thema's: |