Onbevangen
Vol verlangen
Stapte je het leven in
Vallen, opstaan
Steeds maar doorgaan
Had uiteindelijk geen zin
De tijd had misschien kunnen leren
Dat echt alles kan verkeren
Maar jij nam je besluit
Als mens onteerd
Gedesillusioneerd
Stapte je het leven uit
Nummer 127 : | Zondag, november 21, 2010 01:12 |
pijnlijk schrijven... maar het minst wat we kunnen doen is zulke beslissing respecteren, hoe moeilijk het ook mag wezen. zelf heb ik besloten te blijven proberen... voorlopig althans Bart xx |
|
youkie: | Zaterdag, november 20, 2010 16:25 |
zoiets is altijd erg om te verwerken sterkte | |
wervelende regenboog: | Zaterdag, november 20, 2010 16:07 |
mooi geschilderd! groetjes |
|
BabetteB: | Zaterdag, november 20, 2010 11:43 |
Da''s inderdaad erg, maar in dit geval is medeleven voor mij niet gepast hoor.... Bje vertraagde plaatsing van een tekst die ik schreef nav het overlijden van Antonie Kamerling... | |
zomerkind: | Zaterdag, november 20, 2010 11:36 |
oo maar das erg babette mijn medeleven gr edje | |
Auteur: BabetteB | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 20 november 2010 | ||
Thema's: |