Liefde voor de pijn
De dood is eenzaam zonder liefde, maar vredevol. De angst voor de geliefde is ondraaglijk, haar tranen raken dieper dan hemel of hel. De eindeloze diepte van haar verdriet, het besef dat jij haar die pijn geeft, maakt dat er angst is voor de dood. Doodgaan in de naam van je geliefde werkt niet meer, zij verlaat het graf van jouw onvoorwaardelijke liefde. Het mos kruipt omhoog langs de steen, het verval van het graf, evenredig met het verval van haar liefde. Het leven is draaglijker zonder liefde dan de dood met, het verdriet, de pijn, het is verscheurend om te leven met die gedachten. Het doel van onvoorwaardelijke liefde na de dood? Jezelf kwellen. Het voelt niet goed hem te verlaten, maar is ook de genadeslag voor de liefde tussen mensen.
Reacties op dit gedicht
| Thomas Giots: | Woensdag, november 17, 2010 21:32 |
| mrci |
|
| J.V: | Dinsdag, november 16, 2010 08:06 |
| Echt mooi ! je kunt je volgens mij heel diep in je gedicht inleven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Thomas Giots | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 november 2010 | ||
| Thema's: | ||