Ik zou eens willen
Dat er meer bestond
Dan enkel zwart
Of wit
Ik zou wel eens willen
Dat er voor mij
Ook een beetje grijs
Tussen zit
Ik ben niet sterk
Ik ben een slap persoon
En dat is wat me kwelt
Die eeuwige schommelingen
Tussen goed en kwaad
Alsof de middenweg
Voor mij nooit telt
De hoop is vervlogen
Maakt plaats voor de enge angst
De angst dat ik het nooit zou kunnen
Dat ik nooit kan laten gaan
Al wat mij verscheurd
Dat ik als maar kies
Voor hetgeen
Wat mijn dag zo somber kleurt
Ik ken mijn Redder
Ik ken mijn Held
Ik houd van mijn God
Ik houd van mijn Vader
En ik weet dat hij houd van mij
Al kan ik dat niet begrijpen
Niet vatten
Amper geloven
Omdat je op mij niet bouwen kan
Een belofte van de dag van gister
Kan morgen een verloren woord zijn
Want ik
Ben ik
En ik
Ben zwart
Ik ben wit
Omdat er voor mij
Nooit het veilige grijs
Tussen zit