Beste lezer,
Ik zal je vertellen wat mij nu boeit
ik zal met de grootste oprechtheid melden wat ik te melden heb
ik zal de pijn in mijn hart met je delen
Het had een begin, en het leek eindeloos te zijn
Ik zwom in gelukzaligheid en ik leek op gelukkige wijze erin te verdrinken
Ik voelde me, Zoals een meisje van 17 jarige zich hoort te voelen
Verantwoord voor zijn geluk. Maar trots op deze taak
En ik hielp mijn geluk gelukkiger worden Evenals mijn eigen geluk
Wie had mij kunnen vertellen dat dit geluk mij tot soberheid van leven zou leiden.
dat ik uit angst voor herhalende pijn een leven zonder genot of afleiding wilde leven?
Maar zo ver ben ik nog niet beste lezer, Ik hoop dat het je nog boeien wil
Terwijl ik in die geweldige gelukzalige roes zat, en mijn onzekere hart je in ging sluiten
dreef je weg
Je was nog steeds bereikbaar. Maar toch wat verder weg
ik ben voor je blijven zorgen. En beloofde mezelf betere tijden. Nog nooit had ik mezelf zo in de steek gelaten
Weken lang heb ik gehunkerd naar wat erkenning voor mijn zeggen. Wat dankbaarheid voor mijn daden. Maar zelfs dat was nergens te bekennen
toch liet ik je trouw in mijn hoofd rondspoken
niet alleen in mijn hoofd, ben ik bang
Je was al vrij aanwezig in mij
in mijn gedachtegang, in mijn alle daagse bezigheden
Je leek een deel van mij, je deed overal bij mij. Of je kwam wel een keer voorbij
Hier komt het gedeelte waarvan ik twijfel of het klopt. aangezien ik het zelf nog steeds niet lijk te snappen
Deze jongen waar ik het hier over heb, maakte een keuze, En je kunt al wel raden naar de keuze,
Ik kan je vertellen dat ik het niet was
en betoog een enkele keer zijn spijt. Beloofde me dat de gemaakte beloftes waarheid zouden worden. Niets leek minder waar
Maanden ben ik nu verder. Tientallen tranen verspild. en meerder uren en dagen.
Je voelt nog steeds als een deel van mij
een ookal kan ik er met praktisch niemand over spreken vanwege onbegrip
ik mis je zo ontzettend erg, je eerlijke ogen, de lieve jij die onder deze onzin schuilt
maar ik kan het je niet vertellen vanwege de pijn die ik mezelf wil besparen. daarom verschuil ik me nu
ik verschuil me achter zekerheden
om me voor te bereiden op meer risico's
Ik mis je zo, Alles wat je bent, Alles wat je voor mij geweest bent. Mijn drijven in gelukzaligheid is veranderd in het strelen en bewaren van de laatste druppels
mijn herinneringen, herinneringen van lieve woorden, beloftes , humor en die ene kus
Ik mis je zo, Ik wou dat ik iemand anders gekozen had om dit gevoel te geven.
Ik mis je zo, ookal is er niemand die begrijpt waarom.
ik mis je zo, ookal ben ik bang dat je je er niet eens over nadenkt.
Ik mis je zo, Praat alsjeblieft weer tegen me en neem me terug
Ik mis je zo, Waarom deed je me dit aan?
En dit, beste lezer, is het gevoel wat me dagelijks, met een aanwezige constante stoort. Dit is alles wat ik wilde delen.