Je kon me niet redden van de storm die boven me hoofd hing,
Je kon me niet redden voor de fout die ik beging…
Het is iets wat al eerder speelde..
Ik ben nooit eerlijk tegen je geweest..
Ik kon de toewijding niet aan..
Ik kon je liefde niet aan..
Ik moet, ik zou, en ben gegaan..
Het leek mij beter af alleen..
Niet langer tegen jou, maar tegen mezelf te klagen..
Je dacht mijn demonen te hebben verslagen..
Maar ik had nog een lange weg te gaan..
Het was niet jij maar ik die mij pijn had gedaan…
Ik kon het niet..
En het was wachten op het moment tot ik zou opgeven…
Mijn krachten waren op, me strijdlust was niet meer daar..
Niet wat wij meer deelden was nog zo echt waar..
Ik gaf het gevecht op.. en liet jou achter..
Niemand kon me redden voor de fout die ik beging
Niemand kon me redden voor de storm die boven me hoofd hing…