is doodgaan de kerk die ons
scheidt van hemel en ras, ‘k vraag me
af wie schoolt mij rijk en voedt
mijn bange hart
is het mijn sponde waar ik eeuwig
in zal geraken wanneer mijn benen
de zoetheden gaan mennen die mijn
geest voor ogen had?
of kwijlt mijn mond die scheef getrokken
door ’t infarct de lekkernijen niet weerstaan
en sterft mijn lichaam
in ’t proces van de chemie
waaruit ik ben ontstaanQuicksilver: | Maandag, november 01, 2010 19:27 |
In elke strofe zitten filosofische vragen, ik kan je helaas geen antwoord geven, maar begrijp wel deze gevoelens. Mooi krachtig gedicht Elze. Lieve groet, dicky |
|
_Lieverdje_: | Maandag, november 01, 2010 17:28 |
een echt Elze''s gedicht prachtig laivert fijne avond liefs |
|
windwhisper: | Maandag, november 01, 2010 16:46 |
poehh zware materie Elze, echt jij ik lees je ontzettend graag fraai zegt ooorlam en ik beaam lieve groet Cobie kuzzz |
|
Oorlam: | Maandag, november 01, 2010 16:39 |
fraai! | |
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 november 2010 | ||
Thema's: |