Even niet meer leven
Even niet meer leven
Soms wil ik heel even,
niet meer verder leven.
Niet dood of zoiets,
gewoon even niets.
Even pauze van alle dingen,
die de mensen zo makkelijk verzinnen.
Zaken die horen bij het leven,
Maar die ik zo vreselijk moet beleven.
Opstaan, douchen en de routine van de dag,
vindt er dan niemand dat ik daarvan rusten mag?
weet je dat het van mij zoveel vraagt,
terwijl het een het zo makkelijk draagt.
Koken, afwassen en de was,
en al die andere huishoudelijke poespas
liefde, een relatie en een ruzietje nu en dan,
luister als ik zeg dat ik het niet meer kan.
Ik wil gewoon heel even,
niet meer verder leven.
even de pauze knop indrukken,
even niet meer mislukken.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, oktober 16, 2010 17:48 |
| wij leven in een wisselwerking tussen rust en bewegen, zo is dat soms ook in het groot, tussen inkeer en de wereld, tussen geluk en helaas veel te dragen moeten dulden. voorgangsgroetje voor wat je moet doorstaan, hans |
|
| Katja Bruning: | Vrijdag, oktober 15, 2010 12:54 |
| Hier kan ik nou helemaal inkomen! Elke dag opstaan, wassen, dat afgrijselijke huishouden, omgaan met mensen en denken dat je toch de hele tijd mis kleunt. (Wat waarschijnlijk helemaal niet zo is, maar ja, je denkt het toch.) Leve de slaap! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: paulinevandrie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||