stenen van benen die lopen over de wij en de wat
straten van praten en vallende gaten in nee niks
wegen met banen die samen eens kwamen totdat
servies met ontbeten en langzaam vergeten
't vuilnis van dagen in weken gestopt en gepropt
folders waarop uitgekeken en in kastjes totdat
de lijnen van kwijnen en kwaad over en ja
ga maar naar boven en roep maar dat je je
een beetje voor mij zit uit te sloven totdat
de gedachtes die ons samen brachten tot niets
idealen met de beste voornemens die je bracht
muziek me om de oren vloog, ja je loog omdat
communicatie die nog moderner moest
omdat de buren en je vrienden dat ook deden
altijd hun en je werk, jij niet voor mij omdat
ik weet het werkelijk niet maar ben je aan de lijn
zeg je: ja, ik ben er helemaal van het verhaal
en de weegschaal doorslaat naar mijn kant omdat
ja, hang maar op! ik ook niet van jou