Sonnet de haven

Één en al bedrijvigheid
Schepen varen af en aan
Naarstig werken wordt gedaan
Kijk blind naar vergetelheid

Vliegensvlug verglijdt de tijd
Daar verschijnt al vrouwe maan
Lichten worden aangedaan
Wind die fel m’n jas doorsnijdt

Geduldig blijf ik staren
Beheerst door één gedachte
Je haven binnenvaren

Momenten dat je lachte
Beginnen steeds te klaren
Ik blijf altijd hier smachten

Geschreven door

petrarcus

Reacties op dit gedicht

petrarcus vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

waterval:	Dinsdag, april 30, 2002 12:26
heel mooi gedicht.....

Over dit gedicht

Auteur: petrarcus
Gecontroleerd door: caroline
Gepubliceerd op: 30 april 2002
Thema's: [Fictie] [Poezie] [Liefde]