Ik ga zo slapen want ik ben moe,
En volgens mijn mams moet ik dan naar bed toe.
Om lekker te slapen zegt ze dan,
Net of zij weet dat ik lekker slapen kan.
Ik ga zo slapen want ik ben moe,
Mijn hoofd laat die nare gedachten weer toe.
Ik wil er mee breken want het doet me pijn.
Ik wil niet langer meer wakker zijn.
De dingen die ik denk en voel,
Niemand zal snappen wat ik daarmee bedoel.
Ik kan alleen zeggen; het doet mij zoveel pijn,
Dat het mij niet meer uit maakt om hier of daar te zijn.
Waarom denk en voel ik deze dingen.
Waarom kan niemand hier tussen springen.
Ik kan het gewoon niet uit leggen,
Ik kan er gewoon geen woord over zeggen.
Op wat voor punt ben ik nou beland,
Er staan vast ergere dingen in de krant.
Elke dag al dat leed op deze aarde.
Wat heeft mijn leven dan nog voor waarde.