Nog lang niet oneindig
Iedereen heeft van die dagen
Verdwijnen in je eigen veilige wereld
Met wensen, dromen en nooit uitgesproken gedachten
Stiekem dat deurtje opzoeken met je leven op stand-by
Waar rozen nog puur en onschuldig zijn
En ware liefde geen sprookje
Soms lukt het me, met me rug naar de realiteit
Gevlucht in je eigen spel
Waar we nog lang en gelukkig leefden
Tot je terug wordt geroepen
Terug naar de waarheid
Daar waar 'lang' nooit oneindig zal zijn
Verdwijnen in je eigen veilige wereld
Met wensen, dromen en nooit uitgesproken gedachten
Stiekem dat deurtje opzoeken met je leven op stand-by
Waar rozen nog puur en onschuldig zijn
En ware liefde geen sprookje
Soms lukt het me, met me rug naar de realiteit
Gevlucht in je eigen spel
Waar we nog lang en gelukkig leefden
Tot je terug wordt geroepen
Terug naar de waarheid
Daar waar 'lang' nooit oneindig zal zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Gwendor | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||