Een ziet het wel de andere niet.
De gene die jij ziet koestert veel verdriet.
Hij kent de pijn.
Als de familie leden niet meer bij el kaar zijn.
Uiteen gerukt door een verschrikkelijke ziekte.
En stond midden in het leven.
Hij had een goede baan.
Op het lijf geschreven.
Heeft twee dochters en een vrouw.
Nooit geen ruzie altijd trouw.
Ook sporte hij elke dag.
We hadden altijd lol en veel gelach.
Maar nu is alles anders.
Die tijd zal nooit meer komen.
Denk nog steeds aan je elke dag.
Een herinnering van jou geeft me kracht.
Je was te ziek om door te gaan.
Maar je zie dat ik door moest gaan.
En leef er op los..
En geniet van het leven.
Wand nu zie je toch.
Het leven duurt maar even.
Nu probeer ik zo vaak te trainen.
Tot ik het begeef.
We zullen je altijd missen.
En zorg dat je ziel in ons voortleeft.