De zon zakt achter de hoge bomen
duiven vangen het laatste, blinkende licht
vleugels zoemen door de lucht
Jij zweeft hier ergens rond
woorden, die je sprak, zinnen, die jij
zorgvuldig formuleerde, waarbij jij mij
diep in de ogen keek, alsof daar ergens
iets ontweek vanwege dagen zonder lichaam
De geuren die je droeg zo vol van jou
het hart een burcht met uitzicht
op de stinkende Oude Rijn