elke werkdag
voordat hij uit werken gaat
bezoekt hij zijn lieve moedertje
om haar met zijn zorgen te zegenen
een propje zit in de weg
de aarde valt onder zijn voeten weg
barmhartigen bekommeren om hem
maar het mag niet meer baten
hij wordt uit het even geplukt
zomaar ineens is hij weg
velen verrast onthutst achterlatende
de zorgende wordt voor ’t laatst verzorgd
wat blijven zal
is zijn lieve zorg
voor het vele
dat ons blijft omgeven
niets ontgaat hem
niets ontloopt hem
lopende vraagbaak
bij hem komt alles tot leven
veel te jong
veel te vroeg
is een Amsterdammer
voor altijd heengegaan
herinneringen kleven aan ons
zonder het te weten zullen
we iets van hem overnemen
die hij was, nu niet meer kan doen
20SEP2010 2200
[1952 RP 2010]