Als ik morgen ten sterve ga
En de liefde ons verscheurt
Leg me dan te rusten
In de purp'ren velden
Tussen de wortels
Van de stille eik
En zing me een lied
Over gisteren
Wanneer ik morgen oplos
In de anonimiteit
En wij getwee
Gedwee vervagen
Geloof dan toch in mij
Want niemand anders
Zal het doen
Als ik morgen slechts
Een herinnering ben
Al is het maar voor even
Denk dan aan de blauwe avond
En weet niet, maar besef
Dat ik blijven zingen zal
Tot ook voor jou het doek valt
En we samen door de nevel zwerven
Wanneer ik morgen verdwijnen zal
En niemand anders
Nog om me geven kan
Denk dan aan mij
Want ik ben het vechten moe
Lachend zal ik zweven
Naar de wachtende avondzon
Want ik ben niets
En niets kan niet sterven
Nu niet
En morgen ook niet
Tot zelfs tijd
Een vaag begrip wordt...