heel even maar
ieder mens kent momenten
waarin hij zijn onmacht ontdekt
dan zou je graag willen leunen
even die arm die je zal steunen
ook al is alles maar tijdelijk
begrip kan heel belangrijk zijn
weet verder te gaan met je leven
niet meer denken aan de pijn
wat het verleden je heeft gegeven
nu uit mogen zien wat er wel is
momenten om te mogen geloven
dat deze Kracht ook mogelijk is
ieder mens kent deze momenten
van onmacht die veel leegte kent
weet dan met jou zijn zo velen
die zichzelf hierin meteen herkent
heel even.. maar dan weer doorgaan
om te zien.. dat het echt bestaat
blijf er altijd weer in geloven dat
deze Kracht nooit verloren gaat
Karin
switi lobi: | Dinsdag, september 14, 2010 10:40 |
Je niet door die onmacht uit het veld laten slaan kan zo af en toe een forse dagtaak zijn.. eens te meer weer een gedicht vol waarheid lieve Karin. Liefsxx en een mooie dag gewenst, switi lobi |
|
Quicksilver: | Maandag, september 13, 2010 09:38 |
ja ik herken dit, blijf gewoon doorgaan;) fijne maandag,liefs dicky |
|
Indy Toma: | Zondag, september 12, 2010 22:40 |
Altijd zal er worden doorgegaan, hoe dan ook. Krachtig schrijven. | |
M-Rose: | Zondag, september 12, 2010 19:15 |
hoe klein is de mens hoop is een vernieuwende kracht hoe waardevol is elk leven. veranderende momenten komen in je woord met hart beschreven- kwens je een mooie avond toe Karin |
|
_Lieverdje_: | Zondag, september 12, 2010 18:33 |
prachtig geschreven Karin fijne avond liefs |
|
Stormtrooper: | Zondag, september 12, 2010 16:11 |
zo die staat Ka | |
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 september 2010 | ||
Thema's: |