Vragen
Kunnen mijn handen
het leven strelen
dat jij hebt achtergelaten?
kunnen mijn ogen
me vertellen dat het een droom was,
dat het nu weer dag is?
ik heb ze nog niet durven openen,
niet durven kijken, bang
het leven niet meer te voelen
jouw nooit verdwijnende werkelijkheid
is tastbaar,warm en bij me
in het nu van mijn gedachten
het is de herinnering die je
bij me laat zijn, het leven,
het voelen van jouw adem
en het horen van je stem
remie: | Dinsdag, september 07, 2010 12:45 |
warm, liefdevol gedicht en graag gelezen... liefs remie |
|
Hilly N: | Maandag, september 06, 2010 19:37 |
Gevoelig mooi Rien. Zonnegroet, Hilly |
|
P.S. de Winter: | Maandag, september 06, 2010 13:58 |
het duurde even tot het tot me doordrong maar je schrijven heeft me eventjes doen zuchten om het verlies van mijn dierbaren ''de herinnering die je bij me laat zijn'' zegt dan nog het meeste ''de herinnering die je bij me laat zijn'' |
|
teun hoek: | Maandag, september 06, 2010 12:24 |
Schitterend gevoelens overgebracht. | |
windwhisper: | Maandag, september 06, 2010 08:33 |
aanrakend dit schrijven liefs Cobie kuzzz |
|
Peter van Tiel: | Maandag, september 06, 2010 00:19 |
Je blijft achter met veel vragen. Waarom dit, waarom zo, waarom ik. Sterkte gewenst. Warme groet, Peter. |
|
Auteur: Rien de Heer | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 september 2010 | ||
Thema's: |