kerima ellouise: | Woensdag, september 01, 2010 21:06 |
als het gewicht van ''walvissen'' op je drukt, je zielenstrand plat gewalst wordt door het ontbinden, door de immense geur van verdriet en dood... je verdriet, de weg terug..kan je niet begraven, wel een waardig afscheid geven....in respect voor hen en jezelf... prachtig gedicht Esteban! liefs kerima ellouise |
|
Quicksilver: | Maandag, augustus 30, 2010 20:17 |
Dit is zeker een indrukwekkend diepgaand gedicht esteban! Maar zoals altijd weer, bijzonder mooi verwoord! lieve groet dicky |
|
M-Rose: | Zondag, augustus 29, 2010 19:01 |
droefheid tekent jouw zinnen Esteban en wat " mijn lief " betreft daarnaar heb ik nog niet gezocht dat betekent adieu la liberté zodus vind ik het liever niet. liefs aan jou. |
|
switi lobi: | Zondag, augustus 29, 2010 18:56 |
Indrukwekkende ongrijpbaarheid.. Liefs, switi lobi |
|
Auteur: esteban. | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 29 augustus 2010 | ||
Thema's: |