De man die over vrijheid sprak
Zei zo weinig
Maar vertelde zo veel
Zijn lange haren streelden
De bloesems van het zijn
Een kosmische inblik
In de geest
Van de verloren mens
Een theaterspel vol schaduwen
Flikkerend in het vuur
Van de vernieling
Die tegen de gevel aanstroomt
Als een overdonderende golf
Als water bij de wijn
Een schouwspel met actuers
Zonder gezichten
Holle ogen die zelfs
Door hun maskers heenstralen
Flikkerend in het vuur
Van de verandering
Die almaar uitgesteld wordt
Morgen misschien
En zo niet
Volgende week
Tot op het punt
Dat het gisteren leek
Dat verloren mensen
Nog hun ziel nastreefden
En het innerlijk
Nog durfde stralen
Als miljarden zonnen
Die het universum doorkruisen
Net zoals de man
Die over vrijheid sprak...