Ongekende kracht
Het waken gaat alsmaar verder
de nachtelijke slaap verdwijnt voor onbepaalde tijd
in de zachte woorden van een fluisterend gesprek
het leven leeft binnenin de lege gangen voort
de kale muren van de kamer
zijn in samenspraak met mijn gevoel
de zusters met het hunne
zich een weg banend in verontruste hoofden
hoeveel gedachten
zowel de angstige in mij
als de hoopvolle in het onderbewuste
vormen de basis voor de kracht van het waken
en het nachtelijke leven gaat voort alsof er niets is gebeurd
bijna alsof er niets wordt gevreesd
verder alsof het waken
alleen voor mij nog maar telt
Ria Klein Herenbrink: | Zaterdag, augustus 14, 2010 21:08 |
stilte is eigenlijk het enige wat ik hier met respect wil achterlaten. liefs en fijne avond Ria |
|
Indy Toma: | Donderdag, augustus 12, 2010 09:09 |
Waarschijnlijk is het ook zo als je in je laatste twee zinnen beschrijft. Dat gevoel had ik toen wel. Je gedachtengangen mooi in beeld gebracht. | |
windwhisper: | Donderdag, augustus 12, 2010 08:28 |
ja het stemt nadenkend lieve groet Cobie |
|
switi lobi: | Donderdag, augustus 12, 2010 01:05 |
Soms schrijf je zo vanuit je hart dat woorden er niet werkelijk toe doen.. indrukwekkend geschreven Rien. Lieve groetjes, switi lobi |
|
Rien de Heer: | Donderdag, augustus 12, 2010 00:27 |
Mee eens...er mag wel een keertje (bij de 2e keer) " als" weg.... | |
P.S. de Winter: | Donderdag, augustus 12, 2010 00:23 |
beetje vaak alsof aan het einde wat verwarrend werkt, an sich best onderhoudend geschreven.. Tjuuuss | |
Auteur: Rien de Heer | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 augustus 2010 | ||
Thema's: |