er zijn zoveel woorden die ik je zeggen wil,
maar elke keer als ik het probeer, val ik weer stil,
nee ik ben niet verliefd, geloof me wanneer ik dat zeg,
luister en laat me praten, of wil je niet dat ik het uit leg?
je mist hem en haar, je voelt je alleen,
en dat gevoel hebben we gemeen,
Ik geloof nog steeds dat wij elkaar daarmee helpen kunnen,
maar we moeten het ook wat tijd gunnen,
ik wil er gewoon graag voor je zijn,
zoals jouw armen, die knuffels voelen zo fijn,
en nee geen liefde, pure vriendschap meneer,
niet met je kunnen praten doet mij nu eenmaal zeer,
ik vind het inderdaad moeilijk om dat los te laten,
ik wil gewoon een biertje kunnen doen, een knuffel en ja... praten,
want nog steeds geloof ik, wat wij kunnen hebben is fijn,
maar het zal nooit meer dan vriendschap zijn,
gemis is iets groots, dat kun je niet alleen,
en juist je 'vrienden' houden je op de been,
dus laat mij een vriend zijn, hoe jij het wil,
en "sorry" als je vindt dat ik het te zwaar til,
maar ik ben geen vrienden voor maar even,
ik zie vrienden, als "vrienden voor het leven".