Mijn hart voelt gebroken
Als stukjes glas in mijn borst
De wanhoop slaat toe
Ik krijg geen adem meer…
Alleen, alleen, alleen
Eenzaamheid waart er door mijn huis
Door mijn ziel, door mijn wezen
Wij zijn een
Een paar, met zijn tweeën
Iedereen om mij heen
De wolken, de sterren
Alleen de maan en de zon huilen met me mee
Kippenvel op mijn armen
Hoe krijg ik die weg
Tranen op mijn wangen
Wie ziet ze gaan?
De dagen zijn eentonig
Ik ben op de verkeerde plek
Niemand die mij wil
Of die mij zelfs maar ziet
Zelden eerder zo omlaag
Zo op de bodem van mijn hart
Dieptepunt, rock bottom
Zinken kan zelfs niet meer
Ik voel me zo alleen
Zo vreselijk alleen
Wat is het nut, wat is de zin
Nutteloos, zinloos, alles wat ik ben
Ik ga niet meer vooruit
Zelfs niet achteruit
Ik ben wie ik ben en ik ben waar ik ben
Pas op de plaats
Ik haat het afhankelijk zijn
Ik haat het zo
Ik wil niemand die macht geven
Pijn is alles wat ik krijg
Wat voor mislukking ben ik
Dat ik niet gelukkig kan zijn alleen
Geen wonder dat er in mijn leven
Niemand is om mij heen
Het kan beter
Ik weet dat het beter kan
Mijn leven is niet klaar
Nog lang niet af zelfs maar
Ik moet weg, weg uit deze kwelling
Weg met zelfmedelij
Wie ben ik om mijn leven weg te gooien
Terwijl er niemand is die mij vangt