Die vreselijke ziekte
heeft je gemaakt
tot een heel anders mens
De echte jij
die ik terugwens
zijn we kwijtgeraakt.
Die lieve vrouw
van weleer
herken ik niet meer.
Het doet pijn
je zo te zien
scheldwoorden die ik niet verdien,
slinger je naar mijn hoofd.
Het licht in je ogen
is gedoofd.
Ik herken je niet meer
iets wat ik
met veel moeite accepteer.
Toch blijf je bezoeken
je voorlezend uit je dagboeken.
Hopend op een helder ogenblik
die ik wellicht niet oppik
of niet eens meer komt.
je kijkt met een kilkoude
onherkenbare blik in je ogen
ik voel me bedrogen
maar toch zal ik altijd
van je blijven houden.