hij ging stemmen
zoals al heel zijn leven
eigenlijk vond hij het leuk
en trok fluitend op
het ging hem op zijn 82° nog goed
een krasse knar zoals men zegt
gewaardeerd door de jongeren
dat gaf hem nog meer moed
het stemmen was in een nieuwe zaal
de gemeente had haar best gedaan
hij moest wat zoeken, liep verloren
al laat vond hij het stembureau
binnen ging het zoals vroeger
de gepaste papieren afgeven
dan het hokje in
hij stokte , deed zijn klak af en krapte
geen stembrieven, geen potloodje
een computer met knop en gleuf
ontredderd stapte hij buiten
dit werd zijn laatste stempartij.
ela
CBR: | Donderdag, juli 22, 2010 15:30 |
Bij ons is het nog altijd een potlood...leuk beschreven liefs, cbr |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juli 22, 2010 13:46 |
gelukkig is dat hier weer afgeschaft potloodje gaat veel beter!!!!!gr.janny |
|
windwhisper: | Donderdag, juli 22, 2010 09:01 |
ja ik kan het me zo goed voorstellen, de ontreddering, het hulpeloos verloren voelen en dan de teleurstelling inderdaad een puik stukje echte werkelijkheid, ik denk voor aardig wat ouderen liefs Cobie |
|
P.S. de Winter: | Donderdag, juli 22, 2010 01:38 |
er zit weer veel in vandaag | |
pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, juli 22, 2010 00:40 |
grappig verwoord pcp |
|
Longo Ornella: | Donderdag, juli 22, 2010 00:17 |
Een gedicht die recht mijn hartje binnen komt... Heel mooi geschreven... Liefs |
|
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 juli 2010 | ||
Thema's: |