ze is weg

Ze is weg

Haar lichamelijk bestaan is al zolang weg

Dat is voor mij nog steeds de grootste pech Haar dood is nog lang niet verwerkt Tegendeel, het gemis wordt bij momenten nog versterkt Ik vraag me af, kon ze ooit wel weten, wat er omging in mijn ziel Wist ze ooit wel, wat er in me omging, me in feite wel beviel Ik loop nog steeds in mezelf tegen haar te praten dat ik er op ben ingesteld Ik had haar nog zoveel niet verteld Had ik maar meer mijn best gedaan Dan zou het anders zijn gegaan Die gedachte wijkt niet, is nog niet verlogen Het is zo’n knagend gevoel waardoor je niet wordt bedrogen Ik hield die verschrikkelijke nacht haar hand vast Toen haar hand loste, heb ik haar ogen dichtgedaan Ben toen voor het raam gestaan Sindsdien voel ik me een verlogen kwast Sinds haar blik met het tijdelijke brak Voel ik me een ontzettende zak

Lavrentio

Geschreven door

Lavrentio

Reacties op dit gedicht

Lavrentio vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

ninodepino:	Dinsdag, juli 20, 2010 22:56
niks een feit.. liefde is eeuwig..toch ? ik herken me hier dus niet in, kan toch ook?:) of niet? sterkte. grtjs, nino.

Am92:	Dinsdag, juli 20, 2010 19:09
mooi geschreven, damn

Fairouz:	Dinsdag, juli 20, 2010 18:32
Ai, ik weet niet of dit fictie is maar je hebt het indringend geschreven. Dat wilde ik nog even "zeggen ".

Fairouz:	Dinsdag, juli 20, 2010 18:31
zo zie je maar dat sommige dingen altijd te laat komen. En schuldgevoel kan behoorlijk pijn doen. Liefs en sterkte, Fairouz

Over dit gedicht

Auteur: Lavrentio
Gecontroleerd door: benjamin
Gepubliceerd op: 20 juli 2010
Thema's: [Dood]