dislectie

kan ik er wat aan doen dat ik dislectie heb
kan ik er wat aan doen dat ik soms niet weet hoe ik een woord schrijf
kan ik er iets aan doen dat sommige woorden niet in mijn hoofd blijven hangen hoe ze moet geschreven worden
en dan ga jij er iets van zeggen
jij die mij nog niet eens kent en maar net een week
met mij op een groep woont
kan ik er iets aan doen dat ik mij dan klein voel en heel verdrietig en het liefst door de grond zou willen zakken
en niet zou willen bestaan
of nog liever hier vandaan willen gaan maar ik blijf want ik ga niet lopen voor een ding ik blijf vechten voor mijn problemen want ik wil sterker worden en ik wil al mijn pijn en verdriet aan gaan en niet meer vluchten in de drugs en voor mijn problemen maar vechten dus ik praat en zeg wat ik denk en schrijf deze tekst zodat jij dit kan lezen zodat jij weet wat ik voel

Geschreven door

jan-willem smits

Reacties op dit gedicht

jan-willem smits vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Hans Winter:	Vrijdag, juli 16, 2010 19:55
dichten is gevoelstaal, gaat het niet vaak om iets in ons leven hier en nu waar we niet zozeer grip, maar zicht op willen krijgen, het is dan ons binnenwaarts waar nemen, dislectie zegt niets van je taalgevoel. lekker doordichten hoor, groetje, hans

Fairouz:	Woensdag, juli 14, 2010 15:53
ik had een chat maatje met dislectie...en het vergde veel geduld. Maar ik herken het onbegrip in je schrijven. Graag komen lezen...lieve groet, Fairouz

pieter christiaan paardenkooper:	Woensdag, juli 14, 2010 13:19
boeiend om te lezen hoe iemand zich voelt met dislectie. pcp

Over dit gedicht

Auteur: jan-willem smits
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 14 juli 2010
Thema's: [IK] [Eenzaamheid] [Kwaad]