de tocht floot lustig
door de reten van de deur
uren klonk zijn droef gezeur
binnen bleef alles rustig
de tocht nog jong en onervaren
met overdaad aan lucht
daarvoor was hij berucht
zou hij niet beter wat kracht bewaren
hij zou het niet lang meer trekken
de inzinking was nabij
hij floot er zelfs wat water bij
op de deur verschenen de eerste plekken
daar kwam reeds zijn achterban
een zware wind vol geweld
had zich in zijn rug gemeld
ze bliezen nu als één sterke man
de deur die scherp protesteerde
voelde rammelend het nieuw geweld
ook het slot gaf zijn tingelend gebel
men wist wat de tocht begeesterde
vrije doorgang was zijn doel
recht door zee was het devies
niet zacht, geen bries
zo hielden ze alles koel
ela
Quicksilver: | Maandag, juli 12, 2010 19:52 |
mooi beschreven! quicksilver |
|
Anneke Bakker: | Maandag, juli 12, 2010 14:07 |
De windhoos die zaterdagavond hier het hele dorp op stelten zette was toch iets anders dan gewone tocht Ela. Wel een heel leuk gedicht ! Dankjewel voor je lieve reactie en een lieve groet uit het Brabantse. Anneke |
|
switi lobi: | Maandag, juli 12, 2010 11:14 |
Leuk omschreven ela. Liefs, switi lobi |
|
windwhisper: | Maandag, juli 12, 2010 07:32 |
echt bijzonder en nogmaal bedankt voor het meeleven liefs Cobie |
|
babette67: | Maandag, juli 12, 2010 01:13 |
mooi | |
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 juli 2010 | ||
Thema's: |