Midzomer
De dagen zijn lang als de zon
zich van haar beste kant laat zien
De grond verdroogd
En de planten laten hun blad
iets meer hangen dan
een dag ervoor
De krekels laten zich
horen, een stukje Bach
uit de natuur
langzaam komen de
wolken steeds een stukje
dichterbij
De tuindeuren beginnen
te bewegen, door enkel
een zachte bries
Ik ruik de bomen en
de bloemen
En laat mijn gezicht het gevoel
ervaren van een zachte
Zomerbries
Een druppel valt uit
de hemel, zachtjes op
een witte roos
Blad voor blad valt de
roos uit elkaar
Enkel door de kracht van
een druppel water
Verwonderend kijk ik naar
een kleine spin
Die krampachtig in zijn
web blijft zitten net onder de blauwe druif
Is de natuur niet mooi
en tevens zo rigoureus
Dit zijn voor mij de momenten
Dat ik een zou willen zijn
met de kern in mijzelf
En de innerlijk
kracht zou voelen
zoals de eerste druppel
die valt op het rozenblad
dat tevens zo welkom is, als onbemind
Want wat is een rozenstruik zonder
bloemen
Maar wat is de aarde zonder water
helemaal niets
Marieke Keyer