jij bent de frisse wind die door lijn haren waait
jij bent de zon die mijn gezicht verwarmt
jij bent de regendruppel die mij herinert aan de oceaan
jij bent de lucht die mijn hart ruimte geeft
steeds opnieuw
zal ik jou zon,jou regen,jou wind
verlaten om een eigen schip koers te varen
zo is mijn droom
gestolde tranen van verdriet
gescheurde stilte van pijn
maar als ik weer ben uitgeblust
kom ik naar jou eiland
ons wij,land
waar ik met jou mijn dromen deel
waar ons leven spelend leven is!
aan bram veel liefs van Morgan!