Ogen Spel (Voor Caroline Maas)
Ogen Spel
Koket volgt zij een goddelijk licht.
Zijn lichaam en geest worden door haar bedicht.
Telkens oogcontact, als maar door.
En een grote glimlach van oor tot oor.
Zo zat zij daar te wachten op haar diner.
Maar op dat moment speelde er iets tussen die twee.
Telkens oogcontact en iets te mooie glimmende wangen.
Probeert zij telkens weer zijn blik te vangen.
Als een roofdier kijkt zij nauwlettend naar haar prooi.
"het is een leuke gozer" geeft zij te kennen in haar pleidooi.
"Joris" roept zij nonchalant zijn naam.
En Joris, reageert en komt er ogenblikkelijk aan.
Prachtig om te zien, hoe die twee elkaar bekoren.
Terwijl ze eigenlijk niet bij elkaar horen.
Daar zat ik dan tussen als een eenzame jongeman.
Die van dit soort momenten alleen maar genieten kan.
Zachtjes hoop ik op een man die met mij een zelfde spel wil spelen.
En zo samen onze diepste verlangens kunnen delen.
27 april 2001
Voor Caroline Maas, een dame die ik heb mogen ontmoeten 1 jaar geleden, een dame waarvoor ik veel respect heb en ik ook erg graag mag. Dit dankzij een toevallige plaats in een restaurant tijdens een gedichten-freaks meeting, zij zat tegenover mij en heb een leuk gesprek met haar gehad, zo is het allemaal begonnen.
Ron de Leeuw 27 april 2002
Koket volgt zij een goddelijk licht.
Zijn lichaam en geest worden door haar bedicht.
Telkens oogcontact, als maar door.
En een grote glimlach van oor tot oor.
Zo zat zij daar te wachten op haar diner.
Maar op dat moment speelde er iets tussen die twee.
Telkens oogcontact en iets te mooie glimmende wangen.
Probeert zij telkens weer zijn blik te vangen.
Als een roofdier kijkt zij nauwlettend naar haar prooi.
"het is een leuke gozer" geeft zij te kennen in haar pleidooi.
"Joris" roept zij nonchalant zijn naam.
En Joris, reageert en komt er ogenblikkelijk aan.
Prachtig om te zien, hoe die twee elkaar bekoren.
Terwijl ze eigenlijk niet bij elkaar horen.
Daar zat ik dan tussen als een eenzame jongeman.
Die van dit soort momenten alleen maar genieten kan.
Zachtjes hoop ik op een man die met mij een zelfde spel wil spelen.
En zo samen onze diepste verlangens kunnen delen.
27 april 2001
Voor Caroline Maas, een dame die ik heb mogen ontmoeten 1 jaar geleden, een dame waarvoor ik veel respect heb en ik ook erg graag mag. Dit dankzij een toevallige plaats in een restaurant tijdens een gedichten-freaks meeting, zij zat tegenover mij en heb een leuk gesprek met haar gehad, zo is het allemaal begonnen.
Ron de Leeuw 27 april 2002
Reacties op dit gedicht
| arie: | Zaterdag, april 27, 2002 14:42 |
| Volgens mij was het toen wel heel overduidelijk he (ik zat naast haar) dat ogenspel en dat licht.. die ogen, als een baken in de bekende zee liefs, Arie |
|
| Ana (stacia): | Zaterdag, april 27, 2002 10:53 |
| Mooi en eerlijk. Liefs Ana |
|
| Caroline Maas: | Zaterdag, april 27, 2002 08:10 |
*bloos* Thnx Ron, ik wist dat je 'm ging plaatsen, maar niet dat je er ook nog zo'n lieve tekst bij zou zetten! Je bent een schat! En ik ben blij dat ik je toen, nu een jaar geleden, heb ontmoet! En ik blijf het gedicht ook super vinden! Tot snel! Veel liefs, Caroline |
|
| pramodah: | Zaterdag, april 27, 2002 01:02 |
| en ik zat naast jou en ik keek er naar, ze heeft prachtige ogen ;)............. liefs pramodah |
|
| Sheena: | Zaterdag, april 27, 2002 00:57 |
| Ik heb die ober *Joris* verhalen gehoort, was er jammer genoeg toen nog niet bij, maar thanksss nu heb ik weer een ander stukje vant verhaal ;-) Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ron de Leeuw, Cave Canem | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2002 | ||
| Thema's: | ||