ik kan me niet heugen
wanneer gedachten gingen dromen
of dromen begonnen te denken
maar het moet ergens tussen waarheiden waanzin zijn geweest
was het toen de wereld
steeds harder draaide
dat postzegels verloren gingen
in de wind?
ik blader terug die dagen
en schrijf ons vrienden
voornamelijk voor mezelf
in herinnering aan dat kind
op schoot bij zijn moeder
onwetend over toekomst
en onschuld passeert
een laatste keer de revue
waar die glimlach in stiltenog immer aan het tuinhek kleeft
Quicksilver: | Dinsdag, juni 08, 2010 15:04 |
deze powezy omarm ik helemaal, omdat de glimlach in stilte behouden blijft aan het tuinhek! zo ontroerend mooi gedicht liefs van mij dickyx |
|
karinvangelder: | Maandag, juni 07, 2010 22:06 |
prachtig Gert..zoals jij het beschrijft zie ik het voor me. liefs Karin | |
Marousia: | Maandag, juni 07, 2010 21:02 |
Poezie eerste klas weer Gert, graag gelezen. Liefs van Marousia | |
Will Hanssen: | Maandag, juni 07, 2010 17:06 |
Heel mooi geschreven Gert. Liefs, Will |
|
switi lobi: | Maandag, juni 07, 2010 12:34 |
Het hek is dicht maar niet gesloten.. wat mooi Gert. Liefs, switi lobi |
|
kerima ellouise: | Maandag, juni 07, 2010 11:33 |
heel mooi Gert! Genoten van je powezie! liefs kerima ellouise |
|
Fairouz: | Maandag, juni 07, 2010 10:54 |
Heel mooi en graag komen lezen gert. fijne dag, Fairouz |
|
_Lieverdje_: | Maandag, juni 07, 2010 10:46 |
prachtig geschreven Gert fijne dag liefs |
|
Auteur: Gert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 07 juni 2010 | ||
Thema's: |