Lieve Marina de tijd vliegt snel voorbij,
het is al bijna een jaar geleden dat je weg ging van mij.
Je kon de moed niet meer vinden om te blijven vechten.
Je zag geen hoop meer waar je u kon aan vasthechten.
Je liet me beloven om voor je kleine meid te zorgen.
Om haar altijd te helpen bij iedere nieuwe morgen.
En nu nog geen jaar later moet ik mijn belofte verbreken,
want mijn hele lichaam zit vol gebreken.
Ze hebben kanker gevonden en ik zie de moed ook niet meer.
De enige die ik had was jij en nu zonder jou doet het leven
zo'n zeer.
Ik zie geen reden om te vechten
ik zie geen reden meer om me aan dit leven vast te hechten.
Dus probeer ik het negeren en ga verder met mijn leven.
Hoelang het ook duurt..ookal is het maar even.
Dus Marina ik ga tot de laatste dag van mijn leven,
alles voor je kleine meid proberen te geven.
Zal er altijd voor haar blijven zijn
en haar niets laten zien van mijn pijn.
Ik vertel aan niemand over mijn ziekte en verdriet,
zodat ieder van hen tot op de laatste dag nog van mij geniet.
Ok dit is slecht maar het moest eruit