Het lijkt wel of je steeds verder van me vervreemd
Uiterlijk kenmerken die hetzelfde blijven
De ogen met een andere blik
Woorden die je noemt waar de waarde verbleekt
Mijn hart waar het stuk voor stuk breekt
De tranen vol verdriet zachtjes op mijn kin
Als ik je naam noem klinkt het hol en leeg
Vult mijn hart zich met gemis en verdriet
Een gevoel van jou dat je me liever niet ziet
Vaak vraag ik me of je mij nog belangrijk vind
Of dat alles wat we deelden je weg wilt gooien
Ik weet alleen dat ik dit verdriet niet meer wil..