er is iemand gestorven
in mijn ziel
langzaam en over vele jaren heen
de weg was blind
het doek viel
in mij is iemand
als de dood
verlaten door het leven
een hart in nood
weer neemt
de schaduw mij mee
eigenlijk al vele, vele jaren
ik volgde ontkennend gedwee
immers er was ook oud verdriet
het kwam niet tot bedaren
het kleurde zwart
maar kende hoop
in schepping en daad
in lachen en dagelijks brood
ik ben dood
niet de eerste keer
het leven draagt mij
dat zeker
maar vaak zo donker
en schreeuwend bloot
Vuurkracht: | Zondag, mei 23, 2010 23:44 |
ik wens je het licht, dat ''verlicht'' jouw doodse pijn van alleen zijn en het warme tedere, van ''geraakt'' zijn in de nieuwe dag die komen mag |
|
Hilly N: | Donderdag, mei 20, 2010 00:18 |
Ik hoop dat door de tijd er weer vreugdetranen mogen spiegelen, een licht over alle schaduwen heen. Het is zo bijzonder mooi geschreven. Hilly |
|
wegwerpertje mucho: | Dinsdag, mei 18, 2010 23:44 |
schreeuwend bloot:S verschrikkelijk:D |
|
kerima ellouise: | Dinsdag, mei 18, 2010 19:37 |
ibevj x |
|
M-Rose: | Dinsdag, mei 18, 2010 19:30 |
sterkte hanske marose denkt aan jou - weet je |
|
Roo$je: | Dinsdag, mei 18, 2010 19:12 |
Mooi, een diepe eenzaamheid voelend, rakend gewoon... Liefs, Kus |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, mei 18, 2010 18:51 |
tjee,wat mooi om hardop te lezen gr.janny |
|
Auteur: julius dreyfsandt zu schlamm | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 mei 2010 | ||
Thema's: |