het kruipt
waar het niet kruipen kan
doordrenkt
kil het verleden van
uitzichtloos
er enkel zijn
als randverschijnsel
wezenloos
voelt geen pijn
wegwerpertje mucho: | Dinsdag, mei 18, 2010 20:04 |
stemmmig heel mooi beeld |
|
De kleine Vos: | Dinsdag, mei 18, 2010 20:01 |
foutje hoeken bedoel ik ik maak regelmatig taal fouten groetjes Sonja |
|
De kleine Vos: | Dinsdag, mei 18, 2010 20:00 |
hier taste ik ook in het duister je gedicht veranderd het uit zicht.ja het kruipt in alle hoeden en gaten liefs Sonja |
|
Quicksilver: | Donderdag, mei 13, 2010 18:21 |
sluit me bij de woorden van kerima aan liefs,dicky |
|
Indy Toma: | Donderdag, mei 13, 2010 17:04 |
Zie het ondanks de duisternis als toch heel prachtig schrijven in combinatie met een wonderschone achtergrond. | |
kerima ellouise: | Donderdag, mei 13, 2010 15:11 |
als enkel ''er zijn'' zich neerlegt langs randen van aanwezigheid, verdooft het wezen zichzelf... hoe stil maar erg aansprekend mooi zet je dit neer liefs kerima ellouise |
|
ela: | Donderdag, mei 13, 2010 15:03 |
Niets is uitzichtloos, er is altijd een lichtpuntje, al zit het soms heel diep. ela |
|
De kleine Vos: | Donderdag, mei 13, 2010 13:19 |
ja maar het kan ook zijn licht in de duisternis vind dit mooi liefs Sonja |
|
switi lobi: | Donderdag, mei 13, 2010 10:18 |
In spelonken van tijd huist het kille monster van pijn.. Heel veel liefs |
|
windwhisper: | Donderdag, mei 13, 2010 08:05 |
ja het toont erg donker, maar voelt toch mooi aan bij het kijkend lezen lieve groet Cobie kuzzz |
|
Rien de Heer: | Donderdag, mei 13, 2010 07:39 |
Mysterieus....maar waar kruipt het nu naar toe?? Groetjessss, Rien. |
|
Auteur: Annemieke van der Ven | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 mei 2010 | ||
Thema's: |