Kleurenblind
Ik mis je terwijl er niks is verandert,
Je was toch al nooit bij mij,
Om je plek in mijn hart in te nemen,
Stonden best wat mannen in de rij.
Al twee jaar liefde afgewezen,
Omdat jij die man niet was,
Want ondanks de moeilijke situatie,
Leek het altijd groener gras.
Wat bepaald niet logisch is,
En wat mijn hoofd er ook van vindt,
Hoeveel pijn het me ook geeft,
Mijn hartje blijft stug kleurenblind.
Reacties op dit gedicht
| broken_lady: | Maandag, mei 10, 2010 13:16 |
| heel mooi geschreven en heel herkenbaar ook! ik heb tranen in ijn ogen door het lezen van dit gedicht! greetzz!! p.s. wil je ook op mijn gedichten reageren?!? |
|
| David Matser: | Maandag, mei 10, 2010 13:14 |
| Ja, dat zijn moeilijke dingen meiske. Moed houden, het komt vanzelf wel goed - you''ll see! liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Engeltjuh |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||