Het lijkt me toch eens fijn,
een keertje heks te zijn.
Hoog boven in de lucht,
op alles neer te kijken,
tijdens mijn hekse-bezem-vlucht.
De stilte daar boven,
de wind om je hoed.
Niet te geloven,
dat doet een mens goed
Voor altijd de files ontwijken,
de tol-poortjes zijn van de baan.
Overal ongezien neer kunnen strijken,
onzichtbaar ergens te kunnen gaan staan.
Maar helaas, dit zal vast niet kunnen,
dan zou een ieder dit doen.
Dan had je daar boven ,
straks een heel heksen garnizoen.
De garage’s zouden bezem-makers worden,
parkeerplaatsen een bezem stalling plek.
De gevangenissen zaten vol bezemdieven.
Nee jongens dit wordt te gek.
En als een ieder dan boven zou zweven,
werd de lucht een deken van zwart.
Het zou al het zonlicht tegenhouden,
dan keek je beneden in een zwart gat.
Dan zou het leven op aarde onmogelijk zijn.
Dus zal ik dit maar heel snel vergeten.
Maar toch in mijn hart,
lijkt het me fijn.
Om voor een keertje,
eventjes heks te zijn.
oktober 2000