de afgestompte mens door zijn sleurende bestaan
eten, werken, denken, slapen en weer opstaan
altijd voorwaards mars, nooit een stap achteruit
nooit even stilstaan want dat maakt toch niets uit
want stilstaan doet ons nadenken over waar we heen gaan
en we willen niet weten waarneer we heen gaan
we willen voortblijven stuwen tot we er bij neergaan
voortbestaan door voort te gaan is vooralsnog
niets meer dan een leven lang rennen tot de finish is gehaald
de rest van de wereld doorgaat en jij in stilte stil ligt te vergaan
met de herinneringen van een voortvluchtige bestaan