De glinstering verblindt me,
Van het op handen zijnde moment,
Na er zo lang hunkerend,
Angstig voor te zijn weggerend.
Speelde ik beter wetend,
Het slimste meisje van de klas,
Alsof jij al niet meer,
Dan een vriend voor mij was.
En weeral daar, waar het verstand,
Door mijn vingers glipt als water,
Overschrijd ik de grens,
Van zorgen en later.
27-03-2010
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 05 mei 2010 | ||
Thema's: |