Ik keek zo uit naar die dag samen,
Door hetgeen ik voel bij jou,
Sprong mijn hart weer als bezeten,
Zag alles waar ik zo van hou.
Je ontroering, je vervoering,
Je fonkel, schitter, twinkelogen,
Vertelden mijn verhaal van liefde;
Nee, er was geen woord gelogen.
Omringt het zwarte nu volledig,
En is mijn wereld weer te kaal,
Huil ik eenzaam in de stilte;
De andere kant van het verhaal.
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 02 mei 2010 | ||
Thema's: |