Mijn handen streken over je huid,
Alsof ik het moment zo vast kon leggen,
Spraken wij over liefde,
Zonder het hardop te zeggen.
Want je lichaam zei me alles,
En mijn hart volgde jouw verhaal,
De waarheid in je ogen,
Als een felle zonnestraal.
Sloot ik de mijne door de kracht,
Want ik zal rouwen om wat ik kreeg,
Diezelfde strelende handen,
Vol met tranen, veel te leeg.
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 02 mei 2010 | ||
Thema's: |