Ik zou mijn tranen willen drogen
aan de kleuren van de regenbogen,
aan de warmte van de zon
en aan het frisse water van een bron...
Ik zou mezelf in rust van witte anjers zien,
met open ogen kijken naar een blauwe hemel en misschien
de bijna vergeten woorden laten komen als een gefluister
in het zonlicht of in het avondduister...
Ik zou voorbij de tijd willen gaan
met rasse schreden of wellicht gedragen
op zachte hoop door al mijn levensdagen
en nooit stil blijven staan...
Ik zou de stilte willen stelen,
verwijnen in de hoop en het verlangen
om heel diep in mijn hart
liefde en tederheid als een subliem geschenk te vangen...