OPEENS.
Opeens was heel de groene vlakte
een bont pakket van paardebloem
daartussen glinsterend madelieven
’t boeket van Nederlandse roem.
Dichtbij als zuiv’re boterlinten
die resoneerden in de zonneschijn.
Een glanzend geel, strelend de ogen
breed uitgestraald in heel haar zijn.
Opeens massaal rijk opgekropen
uit tussen het vale groene gras
als was het samen afgesproken
vandaag….wat gisteren nog niet was.
Grillig patroon , als dat van sterren
die aan een hemel , wolkeloos
oplichten uit een verre einder
dit beeldverhaal voor mij uit koos.
Straks zullen zij tot grijs verpluizen
een snelle ouderdom die schenkt
de zaden om opnieuw te leven
en volgend jaar die gift gedenkt.
th.